لغت نامه دهخدا ذوالعرف. [ ذُل ْ ع ُ ] ( اِخ ) ربیعةبن وائل ذی طوّاف حضرمی، قبیله ای است ربیعةبن عبدان بن ربیعة ذی العرف ربیعة ( کذا ) و از اعلام است. ( منتهی الارب ).
