لغت نامه دهخدا
ذریحی. [ ذَ حی ی ] ( ع اِ ) مادّه عامله قوی که از حشره ذروح ( ذراریح ) گیرند و از آن مشمع سازند. و این ماده را در طب نیز بکار برندلکن باید در استعمال آن نهایت احتیاط مرعی داشت چه ماده ای سخت خطرناک است.
ذریحی
ذریحی. [ ذَ حی ی ] ( ع اِ ) مادّه عامله قوی که از حشره ذروح ( ذراریح ) گیرند و از آن مشمع سازند. و این ماده را در طب نیز بکار برندلکن باید در استعمال آن نهایت احتیاط مرعی داشت چه ماده ای سخت خطرناک است.
