لغت نامه دهخدا دیوگاه. [ وْ ] ( اِ مرکب ) دیوجای. دیوبند. جایگاه دیو. دیوکده. دیوخان. دیولاخ. مکان بودن دیو. ( آنندراج ). || کنایه از دنیا. ( آنندراج ): راست روی پیشه کن همچو شهاب سپهربو که ازین دیوگاه جان بسلامت بری.میرخسرو.و رجوع به دیولاخ شود.