لغت نامه دهخدا ( دغنة ) دغنة. [ دُ غ ُن ْ ن َ / دُ ن َ ] ( ع اِ ) ابر برهم نشسته. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). دجنة. || ابر تاریک بی باران. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به دجنة شود.
