لغت نامه دهخدا دعکن. [ دَ ک َ ] ( ع ص، اِ ) نرم و نیکوخو. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). خوش طبع. ( از ناظم الاطباء ). || ستور رام. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
