( خصیةالبقر ) خصیةالبقر.[ خ ُص ْ ی َ تُل ْ ب َ ق َ ] ( ع اِ مرکب ) خایه گاو است و در تحفه حکیم مؤمن آمده: به حرارت و رطوبت مایلست و چون خشک ساخته بکوبند و بپزند و هر صباح پنج مثقال از او به ده مثقال عسل سرشته میل کنند، نعوظ تمام آرد و خصیةالابل در خاصیت به خصیةالبقر نزدیک است.
