در لغتنامههای کهن عربی، واژهی حُودَل به عنوان اسمی عربی ثبت گردیده است. این واژه در منابع معتبری همچون منتهی الارب ذکر شده و بر پایهی تعریف ارائهشده، به معنای میمون نر است. در برخی از فرهنگهای لغت، از این واژه با تلفظ حَمْدونه نیز یاد شده که آن نیز دلالت بر همان مفهوم، یعنی کپی یا میمون نر دارد. این تشابه و کاربرد در منابع مختلف، نشاندهندهی جایگاه این لغت در ادبیات و زبان عربی کلاسیک است. بنابراین، حودل یک اصطلاح تخصصی در حوزهی جانورشناسی و زبان کهن عربی محسوب میشود که برای اشاره به جنس نر از خانوادهی میمونها به کار میرفته است. امروزه این واژه کمتر مورد استفاده قرار میگیرد و بیشتر در متون تاریخی و لغوی میتوان ردپای آن را مشاهده نمود.
