لغت نامه دهخدا حفشاء. [ ح َ ] ( ع ص ) تأنیث احفش. || ناقة حفشاء؛ ماده شتر پیش کوهان ریش شده ازاسفل تا به اعلی با سلامت بن کوهان. ( منتهی الارب ).
