لغت نامه دهخدا حطائط. [ ح ُ ءِ ] ( ع ص، اِ ) مرد ریزه. ( از منتهی الارب )( آنندراج ). مردم خرد. ( مهذب الاسماء ). || مرد ریزه کوتاه. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). انسان صغیر قصیر. ( از اقرب الموارد ). || مورچه سرخ. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). مورچه خرد سرخ رنگ. ( از اقرب الموارد ). || ذر. ( منتهی الارب ). حطائط ذر و بطائط اتباع است. ( از اقرب الموارد ).
