ثیبات

لغت نامه دهخدا

ثیبات. [ ث َی ْ ی ِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ ثیب. زنان بیوه از شوی مرده و یا طلاق گرفته.

فرهنگ عمید

= ثیّبه

فرهنگ فارسی

جمع ثیب زنان بیوه از شوی مرده و یا طلاق گرفته

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی ثَیِّبَاتٍ: بیوه ها
ریشه کلمه:
ثیب (۱ بار)
ثیّبه: زن شوهر دیده. زنان شوهر دیده و دوشیزه‏ها. راغب آن را از ثوب به معنی رجوع گرفته گوید: ثیّب آن است که از زوج برگشته است در مجمع البیان هست: ثیّب زنی است که بعد از ازاله بکارت از شوهر برگشته از ثاب یثوب به معنی رجع.