تهویر

لغت نامه دهخدا

تهویر. [ت َ ] ( ع مص ) بر زمین زدن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). افگندن دیوار و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
استخاره کن استخاره کن فال احساس فال احساس فال کارت فال کارت فال عشق فال عشق