لغت نامه دهخدا تأییه. [ ت َءْ ] ( ع مص ) ببانگ خواندن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ). خواندن کسی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بانگ دادن و خواندن شتربان را. ( از اقرب الموارد ).
