لغت نامه دهخدا بشوش. [ ب ِ ] ( ص ) فریب دهنده در تجارت و سوداگری. ( ناظم الاطباء ). مکاس کردن در بیع؛ ای تأخیرکردن و فروختن تا بها زیاده شود. ( مؤید الفضلاء ).
فرهنگ فارسی ( اسم ) اسفندفریب دهنده در تجارت و سوداگری. مکاس کردن در بیع ای تاخیر کردن و فروختن تا بهار زیاده شود.
