لغت نامه دهخدا ایباص. ( ع مص ) درخشیدن زمین به پیدا شدن نبات. || بسیارگیاه گردیدن زمین. || درخشیدن آتش و زبانه زدن آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
