لغت نامه دهخدا ( انضة ) انضة. [ اَ ن ِض ْ ض َ ] ( ع اِ ) ج ِ نَضَیضة، بارانها. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به نضیضة شود.
