لغت نامه دهخدا امتحاء. [ اِت ِ ] ( ع مص ) پاک گردیدن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). محو شدن. ( ناظم الاطباء ). زایل شدن اثر چیزی. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). لغت ضعیفی است در امحاء. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( از متن اللغة ).
