لغت نامه دهخدا اقب. [ اَ ق َب ب ] ( ع ص ) باریک و لاغرمیان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ج، قُب. گویند: خیل قب؛ ای ضوامر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). باریک میان. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( مهذب الاسماء ).
