استحیوا

واژه اِستَحْیَوا (استحیوا) از ریشه عربی حَیاء به معنای شرم و حیا داشتن گرفته شده است. این فعل، صیغه جمع ماضی (گذشته) از باب «استفعال» است و معنای آن شرم کردند یا حیا ورزیدند می‌باشد. به بیان دیگر، استحیوا یعنی احساس شرم نمودند یا از کاری خجالت کشیدند. این واژه در قرآن نیز به کار رفته است، مانند آیه‌ای از سوره احزاب «وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَاهُ... فَلَمَّا قَضَىٰ زَيْدٌ مِنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا... وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ» که در آن «لَا يَسْتَحْيِي» یعنی خداوند از بیان حق شرم ندارد. پس، استحیوا در زبان عربی و قرآنی بیانگر حالت درونی حیا، خجالت یا پرهیز از انجام کار ناپسند از روی شرم است.