لغت نامه دهخدا ازدران. [ اَدَ ] ( ع اِ ) ( بصیغه تثنیه ) هر دو شانه. ( منتهی الارب ): جاء یضرب بازدریه؛ آمد فارغ و تهی دست از هر چیزی. || نام دو رگست میان دنبال چشم و گوش.
