لغت نامه دهخدا
ارغامونی. [ اَ ] ( معرب، اِ ) بیونانی قسمی از مامیثاست. ( تحفه حکیم مؤمن ). بلغت یونانی نباتی است که بصورت مانند خشخاش صحرائی وبرنگ نزدیک شقایق نعمان باشد و آنرا بشیرازی مامیثای سرخ گویند. برگ آنرا بر چشم ورم کرده ضماد کنند نافع باشد. ( برهان قاطع ) ( فهرست مخزن الادویه ). نباتی است که بشکل مانند خشخاش بری بود و به لون نزدیک است بشقایق النعمان و مرد باشد که فرق نکند از شقایق و مؤلف گوید بشیرازی آنرا مامیثاء سرخ گویند. منفعت وی آنست که ریشهای چشم پاک گرداند و ورق آن چون ضماد کنند بر چشم، ورم آن ساکن گرداند و در وی قوه جلاء و تحلیل بود. ( اختیارات بدیعی ). خشخاش مُشوّک. بعضی گفته اند آن نعمان برّی است.
