لغت نامه دهخدا ابوقریعه. [ اَ ق ُ ؟ ع َ ] ( اِخ ) محمدبن عبدالرحمن. قاضی القضاة به سندیه. معاصر مهلبی وزیر. او در سرعت اجوبه هزلیه اعجوبه ای بوده است. وفات به سال 366 هَ. ق.
