لغت نامه دهخدا
ابوطیبه. [ اَ طَ ب َ ] ( اِخ ) جرجانی. ابن سلیمان الدارمی عیسی تابعی است و از عبداﷲبن عمر روایت کند.
ابوطیبه. [ اَ طَ ب َ ] ( اِخ ) دینار یا نافع. مولی بنی حارثه یا بنی بیاضه. حجّام رسول صلوات اﷲ علیه. صحابی است.
ابوطیبه. [ اَ طَ ب َ ] ( اِخ ) عبداﷲبن مسلم خراسانی مروزی. از او زیدبن حباب روایت کند.