خود جوی به معنای درون خود را گشتن یا خود را جستجو کردن است، این عبارت به نوعی به فرآیند خودشناسی و درک عمیق‌تر از وجود و احساسات درونی اشاره دارد.
در واقع، این عبارت به ما می‌گوید که برای یافتن حقیقت و معنای زندگی، باید به درون خود مراجعه کنیم و به جستجوی خدا یا حقیقت در دل خود بپردازیم.
برای مثال در این شعر مفهوم این عبارت به زیبایی بیان شده است:
به من آهسته مادر گفت: فرزند!
خدا را در دل خود جوی، یک چند
در این شعر، مادر به فرزندش توصیه می‌کند که به جای جستجوی خدا در دنیای بیرون و در مظاهر ظاهری، او را در دل و درون خود جستجو کند. این نکته به اهمیت خودشناسی و ارتباط درونی با خدا و حقیقت اشاره دارد.
