کلمه اسپنک به معنای ضربه زدن یا تنبیه کردن به ویژه در زمینه تربیت کودکان و روابط عاطفی استفاده می‌شود. این واژه به طور عمده در متون روانشناسی، تربیتی و همچنین در فرهنگ‌های خاص به کار می‌رود. در برخی موارد، به عنوان یک روش تربیتی مورد بحث قرار می‌گیرد که می‌تواند نتایج مثبت و منفی داشته باشد. استفاده از آن به عنوان یک روش تربیتی موضوعی جنجالی است. برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این روش می‌تواند عواقب منفی بر روی رفتار و روان کودک داشته باشد. همچنین، سازمان‌های بهداشتی و روانشناسی توصیه می‌کنند که والدین از روش‌های مثبت و سازنده مثل گفتگو و آموزش استفاده کنند تا رفتار مطلوب را در کودکان پرورش دهند. در برخی فرهنگ‌ها، اسپنک به عنوان یک روش تربیتی عادی و قابل قبول محسوب می‌شود، در حالی که در فرهنگ‌های دیگر این عمل به شدت مورد انتقاد قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، در جوامع غربی، تمایل به استفاده از روش‌های غیرتنبیهی بیشتر است، در حالی که در برخی فرهنگ‌ها، تنبیه جسمی هنوز هم به عنوان یک روش تربیتی رایج دیده می‌شود.
