لغت نامه دهخدا ورتان. [ وَ ] ( اِخ ) شهری است بانعمت بسیار [ به آذرآبادگان ] و از وی زیلوها و مصلی نماز خیزد. ( یادداشت مؤلف از حدود العالم ). رجوع به ورثان شود.
