گزافه کاری

چو حد عقل ندانند و حد علم که چیست سخن گزافه بگویند، شرم نی و نه عار

((او مردى گزافه گو نبود. وقتى مى گفت كتابى را خوانده ام، بدرستى خوانده و درذهن سپرده و از آن يادداشت برداشته بود)). (618)

تو اى نفس سركش ! تو كه در تلف نمودن زندگى و سرمايه ها و استعدادهاى خويشتن،همواره گزافه كارى و ولخرجى كردى؛ اينك، اندك باقى مانده از دانه هاى حيات وبذرهاى زندگى افتخار آفرين را با خيره سرى ضايع مساز.

اكنون تفاوت اين دو سخن روشن مى شود: يهود به هيچ وجه اساسى ندارد و يهود بنيانى دارد، به شرط آن كه كتاب آسمانى اش را بر پا دارد. زيرا اولى گزافه گويى است كه مدعايش پذيرفتنى نيست و دومى حكيمى است كه ادعاى او شايسته ى خضوع است.

چو حد عقل ندانند و حد علم که چیست سخن گزافه بگویند، شرم نی و نه عار.

سخن گزافه ندانم همین قدر دانم در آن حریم علی بود محرم اسرار