نخوت کده

خواهد حباب وار سرت را به باد داد این باد نخوتی که گره در دماغ توست

چهره ابليس، چهره تكبر و عصيان، نخوت و تمرد، خودخواهى و خود محورى و مظهر غرورو خود برتر بينى است.

از اين غرور و نخوت خداوند اين آيه (562) رانازل فرمود: (خدا بر گوش و قلب او مهر زده و بر چشمش پرده ظلمت كشيده است)(563).

آن که پای از سر نخوت ننهادی بر خاک عاقبت خاک شد و خلق بدو می‌گذرند

مفروش به باغ ارم و نخوت شداد یک شیشه می و نوش لبی و لب کشتی

زهد خشک او غرور و نخوت و کبر و منی زاهدان را می‌پرستی سود دارد خیلکی