لغت نامه دهخدا
عمر مالکی. [ ع ُم َ رِ ل ِ ] ( اِخ ) ابن ابراهیم دمشقی حنفی، مشهور به مالکی. محدث، فقیه، قاری، نحوی و عالم به علم فرائض در قرن سیزدهم هجری بود که در حدود سال 1227 هَ.ق.در دمشق متولد شد و بسال 1297 هَ.ق. درگذشت. او رارسائلی در علم فرائض و حساب و تعلیقاتی در نحو است.( از معجم المؤلفین از روض البشر جمیل الشطی ص 190 ).
عمر مالکی. [ ع ُ م َ رِ ل ِ ] ( اِخ ) ابن محمد. رجوع به ابوالفرج ( مالکی... ) شود.