شهاب مخبر

مصرع صائب جگرسوزست چون تیر شهاب این خدنگ گرمرو، گویا ز شست آتش است

ز سهم تیر تو خصمت دو تا شود چو کمان شهاب وار چنان کو برون جهد ز کمین

سر تیغ تو زمرد شد و اعدا افعی نوک تیر تو شهاب آمد و خصم اهریمن

نالهٔ عشاق و آه بوالهوس با هم مسنج فرقها دارد شکوه برق تا مد شهاب

شهاب نیست که می‌ریزد آسمان هرشب ز نقد خویش برین بارگاه بهر نثار