لغت نامه دهخدا ( ذات الصلبیة والم••• ) ذات الصلبیة والمشیمة. [ تُص ْ ص ُ بی ی َ ت ِ وَل ْ م َ م َ ] ( ع اِ مرکب ) رَمش که شامل دو پرده صلبیه و مشیمیه شود.
جمله سازی با ذات الصلبیه والم تا به خاصیّت احکام فلک طبع جهان قابل نیک و بد حاصل نفع والم است زرد رخ گشته ام ار رنج والم همچو ترنج خون جگر گشته ام از غصه وغم همچو انار زنور عبادت شکوفد دلم نبینم زمانی ملال والم
