خوف از محرمات

هشتم: از محرمات احرام: نظر كردن در آئينه است و در اين حكم فرقى بين زن و مرد نيستونيز در ارتكاب آن كفاره نيست لكن مستحب است كه بعد از نظر كردن تلبيه بگويد، واحتياط آنست كه بطور از نظر كردن در آينه اجتناب كند هرچندبه منظور آرايش نباشد.

ظاهر اين است كه اين آيه، تنها نظر به نفى احكام خرافى مشركان دارد و به اصطلاح،حصر اضافى است، و به تعبير ديگر آيه مى گويد: محرمات الهى اينها هستند نه آنچهشما به هم بافته ايد.

اين بود آن پايه و اساسى كه اسلام تحريم محرمات مطلق و مشروط از نكاح را بر آنپى نهاده، و از زنان تنها ازدواج با محصنات را اجازه داده است.

ممكن است گفته شود در اين صورت آيه از قبيل توضيح واضحات خواهد بود، زيرابديهى است كه غير مسلمانان همه محرمات آئين اسلام راقبول ندارند.

بعضى ديگر گفته اند: ايمان و عمل صالح با هم شرط حقيقى نيستند، بلكه شرط، تنهاتقوا و پرهيز از محرمات است، و ايمان و عمل صالح را بعنواندليل بر وجوب تقوا ذكر فرموده.

با تقوا و پارسا، در اين زمان، به كسانى مى گويند كه از محرمات ظاهرى، نوشته شده دركتابهاى فقهى، اجتناب كنند؛ ولى بازرسى قلب و پاكسازى آن از صفتهاى ناپسند، نزد خداىمتعال، همچون: حسد، تكبر، كينه ورزى و دشمنى، ريا، رياست طلبى، برترى جوئى،بداخلاقى، بدخواهى نسبت به همنشينها و دوستان را وانهاده اند، حتى بسيارى از مردم، اين اموررا گناه نمى شمارند؛ با اين كه خصايص، ريشه و سر چشمه همه گناهان است.