حزین نائنی

ز کف بربوده ایمان حزین را زلف او، زاهد مگو از سجده دیگر، کافر زنّاری ما را

دریا اگر چه هست در آغوش ما حزین لب تر ز جوی خویش، چو آب گهر کنیم

این رقص را با صدای حزین و لیریک موسیقی به صورت روان و حرکات مداوم و ظریف می‌رقصند و مدت زیادی، بخصوص در مراسم‌های عروسی باکو و نخجوان متداول بود.

گم شد ره بیرون شد، از آن زلف حزین را ای دل بفروز آتش آهی، شب داج است

این رقص را با صدای حزین و لیریک موسیقی به صورت روان و حرکات مداوم و ظریف می‌رقصند و مدت زیادی، بخصوص در مراسم‌های عروسی باکو و نخجوان متداول بود.

همچو من بخت سیه را کس نمی‌پوشد حزین با وجود تیره‌روزی‌ها فروزانم چو شمع