برگ بوسانان

از یکدیگر نمی‌گسلد موج ماتمم صد کوه بسته است به پا برگ کاه را

از مساماتش ز حسرت خون ترشح می کند نامه ام را گر چو برگ لاله درهم بفشری

یا بر بنفشه‌زار گل نار سایه کرد یا برگ لاله‌زار همی بر چکد به خوید

تنی را که چون برگ نسرین بدی پر از خار و پیکان و زوبین بدی

کزحشمت و جلال تو را هست بیخ وشاخ وز نصرت و فتوح تورا هست برگ و بر