ایات نهاری

هر نهاری از برای خوان بزمش بره را در تنور تفته خورشید بریان یافتند

پیش از من و تو لیل و نهاری بوده‌ست گردنده فلک نیز بکاری بوده است

معز دولت دین، سایه خدای که هست به سایه علمش آفتاب ز نهاری

به شب زلف تو و روز رخت بتوان دید گرچه در جمله جهان لیل و نهاری باشد

روی و موی تو بود روز و شب مشتاقان عالم عشق، عجب لیل و نهاری دارد

در سفره بود گرده چندی تمام شد فکری بکن که رفت نهاری و شام شد