«احکام ایام تشریق» در فقه اسلامی به مجموعهی فرائض، مستحبات و آداب ویژه روزهای مشخصی از مناسک حج گفته میشود. ایام تشریق شامل روزهای ۱۱، ۱۲ و ۱۳ ذیالحجه در مکه مکرمه است که پس از روز عید قربان و رمی جمرات قرار دارند. در این ایام، حجگزاران باید اعمال خاصی انجام دهند که به آنها «احکام ایام تشریق» گفته میشود. این احکام هم برای حفظ نظم، انجام عبادت صحیح و کامل، و یادآوری سنت پیامبر (ص) و مراسم ابراهیمی اهمیت دارند. از نظر فقهی، رعایت احکام ایام تشریق برای حج واجب و کامل ضروری است و ترک آن بدون عذر شرعی، ناقض حج محسوب میشود. همچنین، برخی اعمال این ایام واجب، برخی مستحب و برخی مکروه هستند، و علم به ترتیب و آداب آنها برای انجام صحیح مناسک ضروری است. در منابع اسلامی، ایام تشریق نماد شکرگزاری خداوند، اطاعت و پیروی از سنت پیامبر و یادآوری فداکاری حضرت ابراهیم و حضرت اسماعیل است. همچنین این ایام، فرصتی برای تمرین صبر، نظم و کنترل نفس در محیطی شلوغ و پرجمعیت فراهم میآورد.
احکام ایام تشریق
دانشنامه اسلامی
روزه گرفتن در اَیام تشریق برای کسی که در منی است، حرام می باشد، لیکن در اینکه این حکم مخصوص کسی است که در حال به جا آوردن مناسک حج است و یا همه حاضران در منی را در برمی گیرد، اختلاف است.
بیتوته در منی
بیتوته در منی در شب یازدهم و دوازدهم و نیز سیزدهم ذیحجه برای حاجی ای که تا غروب روز دوازدهم در منی مانده و کوچ نکرده و نیز کسی که از صید و زنان اجتناب نکرده واجب است.
اقامت در منی
اقامت در منی در روزهای یازده، دوازده و سیزدهم ـ علاوه بر مقدار زمان لازم برای رمی جمرات( رمی جمره)که واجب است ـ برای حاجی مستحب است و نیز مستحب است کسی که حج او فوت شده، تا پایان ایام تشریق در منی بماند، سپس عمره به جا آورد.
رمی جمرات
...
