امام علی و پرسش های قرانی

طرب جهانی عجب قرانی تو سماع جان را تر لایلایی

تا هر هزار سال قرانی بود دگر خواهم که صد قران بگذاری و بگذری

ز تست احکام گیتی نه توئی خود قرانی نیستی صاحب قرانی

چو آفتاب برآمد به خاک تیره بگوید که چون قرین تو گشتم تو صاحب دو قرانی

دوش در بزم از فروغ جام و عکس چهر یار مهر و مه را خوش قرانی اتفاق افتاده بود

ماه من تا شد قرین ساقی خورشیدرو بر در میخانه هر ساعت قرانی می‌شود

به نام شاه عادل آمده نیک همایون سکه ی صاحب قرانی

ز اصل کل تو داری تا بدانی رموز علم مر صاحب قرانی

ز بدعهدی چه غم دارد شهنشاهی که برباید جهانی را به یک غمزه قرانی را به یک خنده

شب از قرابه شنیدم که با قدح می گفت چو ماه باش و به خورشید هم قرانی کن