اصل الرازیانج

آندم که ز افلاک گهر ریز کند هر ذره بسوی اصل خود خیز کند

نیست بازی کشش جزو به اصل کل خویش چند پیغامبر بگریست پی حب وطن

ز پیدا اصل خود دریاب ای جان که از پیدا بدانی خویش جانان

چو در غزل صفت سرو و لاله خواهم گفت غزل به نام تو گویم که اصل آن غزلی

ترا به اصل بزرگ ای بزرگوار کریم زیادتیست بر آزادگان همه هموار

ز توحید حقیقت وصل ایشان ترا پیداست اینجا اصل ایشان