کتاله

لغت نامه دهخدا

کتاله. [ ک َ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) به وزن و معنی کتاره است که حربه اهل هند باشد.( برهان ) ( آنندراج ). قداره. غداره. قمه:
نرگس جماش چون بلاله نگه کرد
بید برآهیخت سوی لاله کتاله.ناصرخسرو.رجوع به کتاره شود.