چهار گزین

لغت نامه دهخدا

چهارگزین. [ چ َ گ ُ ] ( اِخ ) چهاریار. چهارکس که گزیده و منتخب بودند از دیگر مردم صدر اسلام و آن چهار خلفای راشدین باشند؛ یعنی ابوبکر و عمر و عثمان و علی ( ع ). ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

چهار یار. چهار کس که گزیده و منتخب بودند از دیگر مردم صدر اسلام و آن چهار خلفائ راشدین باشند یعنی ابوبکر و عمر و عثمان و علی.

جمله سازی با چهار گزین

به هر مکان اثری دارد آن چهار تمام به هر زمان خطری دارد این چهار گزین