دانشنامه اسلامی
این کتاب از متون کهن به شمار می آید و به همین دلیل ترجمه آن دشوار و نیازمند فرصت زیادی بود. اصل مطلب و محتوای این اثر در ترجمه حفظ شده است و هیچ یک از برگردان های فارسی اصطلاحات و عناوین با اصل آن مغایرتی ندارند.
این کتاب را می توان دربردارنده مقالات متعدد درباره صوفی گری دانست و این مقالات به موضوعات عرفانی و مناقشات و نظرات موافق و مخالف اختصاص دارند. میرزا حبیب الله خویی در اثر خودش ابتدا به اعتقادات فلسفی صوفیه را از نظر گذرانده و با استدلال های فلسفی به آن ها پاسخ داده است و در نهایت به جعلی بودن و مسخ شدگی این مکتب می رسد.
مترجم کتاب «نگرشی بر صوفیه و صوفی ها» صوفی گری را مکتبی وارداتی به اسلام برشمرده است و می گوید: صوفی گری زاییده مکتب اسلام نیست، بلکه دارای دامنه ای بسیار گسترده است که سال ها پیش از این در دیگر ادیان و مذاهب ظهور یافت. صوفیان اعتقاداتشان را از اسلام نگرفته اند، بلکه آن را به این دین وارد کرده اند.
سید حسن حسینی دولت آبادی در مصحح این کتاب می گوید: رد پای صوفی گری در بسیاری از ادیان، مذاهب و آیین ها نظیر یهودیت، مسیحیت، زرتشتی، هندوییسم و بودیسم آشکار است و برخی از کتاب های پیش از اسلام نیز به موضوع صوفی گری و تفکرات آن ها پرداخته اند. بخش قابل توجهی از آرای صوفیه توسط صوفیان یهودی وارد اسلام شده است که به همین دلیل از آن با عنوان «اسرائیلیات» یاد می شد. البته نقش مسیحیان را نیز نمی توان در نفوذ اعتقادات صوفیه به اسلام نادیده گرفت. این افراد با وارد ساختن عقایدشان به اسلام، قصد بهره گیری از این دین آسمانی را به سود خودشان در سر می پروراندند.
