لغت نامه دهخدا حرف دانی. [ ح َ ف ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) اهل جفر هفت حرف از حروف ظلمانی را بدین لقب خوانند. رجوع به حرف نورانی شود.
جمله سازی با حرف دانی مرا در دل خلید این نکته از مرد ادا دانی ز معشوقان نگه کاری تر از حرف دلاویز است دانی سخنت شکسته چون میآید یا حرف زبان تو زبون میآید
