تند حمله

لغت نامه دهخدا

تندحمله. [ ت ُ ح َ ل َ / ل ِ ] ( ص مرکب ) سخت جنگاور و حمله کننده. که با شدت و سرعت بر دشمن تازد. که بشدت و تندی حمله آورد:
آن شاه تندحمله که خورشید شیرگیر
پیشش به روز معرکه کمتر غزاله بود.حافظ ( از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).رجوع به تند و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

سخت جنگاور و حمله کننده که با شدت و سرعت بر دشمن تازد ٠

جمله سازی با تند حمله

یکی دیگر از صفات بارز ارمنستان این است که این فلات کوهستانی در شمال و در جنوب به صورت دیواره‌های تند و صعب العبور فرود می‌آید. حمله‌ای که از شمال یا از جنوب به آن سرزمین بشود و ناگزیر به صعود از آن شیب‌های تند و سپس به عبور از همه آن رشته کوه‌های عظیم باشد خواه ناخواه با دشواریهایی که غلبه بر آن‌ها تقریباً غیرممکن است برخورد پیدا خواهد کرد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
پومپویر یعنی چه؟
پومپویر یعنی چه؟
حلما یعنی چه؟
حلما یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز