واژهٔ خبائث در زبان عربی، صفت و اسم به شمار میآید و جمع خبیث است. این واژه به معنی چیزهای پلید، ناپاک و زشت به کار میرود. در منابع معتبر لغت عربی همچون اقرب الموارد، منتهی الارب، معجم الوسیط و متناللغة به این معنا اشاره شده و بر کاربرد آن برای اشاره به امور ناشایست و ناپسند تأکید گردیده است. این اصطلاح در متون دینی و اخلاقی اغلب در مقابل طیبات قرار میگیرد و دامنهای از اعمال، اشیا و صفات ناپسند را در برمیگیرد که از نظر شرعی یا اخلاقی مذموم و ناپاک شمرده میشوند.
خبائث
لغت نامه دهخدا
- اُم الخَبائِث؛ شراب. می:
آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند
اشهی لنا و احلی من قبلة العذاری.حافظ.
فرهنگ فارسی
جمله سازی با خبائث
و ظاهرا در اين جمله اشاره اى است به اينكه شخص مورد نظر آن قدر داراى صفات خبيث است كه ديگر جا ندارد در امر حق از او اطاعت شود، و بر فرض هم كه از آن خبائث صرف نظر شود، وى فردى تندخو و خشن و بى اصل و نسب است كه اصلا نبايد در جوامع بشرى به مثل او اعتنا شود، بايد از هر جامعه اى طرد شود، و افراد جامعه نه به سخن او گوش دهند و نه در عملى پيرويش كنند.
