روستای بالاروچ (روچ علیا) یکی از روستاهای بخش رودبارالموت شهرستان قزوین، در استان قزوین ایران است.
مشخصات کلی
این روستا در دهستان الموت پایین قرار دارد و فاصله آن از شهر قزوین حدود ۱۳۰ کیلومتر است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت روستا ۱۱۸ نفر (در ۵۷ خانوار) بوده است. ساکنان روستا از قوم تات هستند و به گویش الموتی که زیرمجموعه زبان تاتی است، صحبت میکنند.
ویژگیها و جاذبهها
روستا دارای آبشارها و چشمههای متعدد است. اطراف روستا دو دره عمیق قرار دارند که رودخانهای مارپیچ در انتهای آنها جریان دارد. روستاهای پایین روچ و ورک در دو طرف آن واقع شدهاند و هر سه روستا در دامنههای قرینه یک کوه قرار دارند. بالاروچ به رودخانه شاهرود از شمال و به کوههای البرز و منطقه طالقان از جنوب محدود میشود. در این روستا مرقد امامزادگان ایوب و ذکریا وجود دارد. قسمتی از داستان تاریخی «عزیز و نگار» در این روستا رخ داده است و کل احمد بالاروچی یکی از شخصیتهای این داستان است.
وضعیت فعلی
بالاروچ روستایی ییلاقی با زمستانهای سخت است. در تابستان جمعیت روستا افزایش مییابد و به بیش از ۱۰۰ خانوار میرسد، اما در زمستان تنها حدود ۲ خانواده در آن ساکن هستند. این تغییر جمعیت فصلی باعث شده است فرهنگ شهرنشینی در روستا نفوذ کند و بافت طبیعی و روستایی آن در حال تخریب باشد.