جِرَقّه شدن مصدری مرکب است که در گویش و تکلم عامیانهٔ فارسی‌زبانان رواج دارد. این فعل بر حالت کسی اطلاق می‌شود که ناگهان از کوره دررود و به شدت خشمگین شود؛ چنان‌که گویی از جای خود می‌جهد و کنترل خویش را از دست می‌دهد. کاربرد این واژه بیشتر در زبان محاوره و در توصیف واکنش‌های تند و آنیِ عاطفی مشاهده می‌شود. این اصطلاح حالتی را بیان می‌کند که فرد در اثر برانگیخته‌شدن عصبانیت، به‌صورت ناگهانی و غیرمنتظره از آرامش خارج شده و به خشمی آشکار دچار می‌گردد. اگرچه این واژه در متون معیار و رسمی کمتر به‌کار می‌رود، اما در فرهنگ گفتاری، بیان‌کنندهٔ نوعی هیجان زودگذر و انفجاری است. صورت درست نگارش آن با رعایت نیم‌فاصله به شکل جِرَقّه شدن ثبت شده و در برخی فرهنگ‌های واژگان، تحت عنوان درجا دررفتن یا خشمناک شدن تعریف شده است.
