Edward Granville Browne (1862–1926) یک خاورشناس و پژوهشگر برجسته انگلیسی بود که به خاطر تسلط عمیقش بر زبان‌های فارسی، عربی و ترکی شهرت داشت. او استاد دانشگاه کمبریج بود و سهم بسزایی در مطالعات شرق‌شناسی داشت. درک عمیق او از ایران فراتر از حوزه دانشگاهی بود، زیرا او شخصاً به این کشور سفر کرد و خود را در فرهنگ و تاریخ آن غرق نمود.
Browne چندین اثر مهم از جمله تاریخ ادبیات ایران را در چهار جلد تألیف کرد که همگی به فارسی ترجمه شده‌اند. از دیگر آثار برجسته او می‌توان به یک سال در میان ایرانیان اشاره کرد که شرحی زنده از سفرهای او و تجربیاتش در ایران ارائه می‌دهد، و همچنین انقلاب ایرانیان که تحولات مهم سیاسی و اجتماعی را شرح می‌دهد. او همچنین با ویرایش دقیق و انتشار چندین متن مهم فارسی، نقش مهمی در دنیای علمی ایفا کرد و بدین ترتیب دسترسی به این آثار را برای مخاطبان گسترده‌تری فراهم نمود.
برای اطلاع دقیق‌تر از زندگی و مشارکت‌های او، خوانندگان به مقاله قزوینی در بیست مقاله که در سال ۱۳۱۳ هجری شمسی در تهران منتشر شد، ارجاع داده می‌شوند. میراث Browne در تلاش‌های خستگی‌ناپذیر او برای پیوند دادن فرهنگ‌ها از طریق پژوهش نهفته است، که ادبیات و تاریخ فارسی را در غرب ملموس‌تر و ارزشمندتر کرده و بالعکس.