بر اساس برخی منابع رومی، هرکول برای رسیدن به باغ هسپریدس می‌بایست از کوهی که زمانی اطلس (از خدایان یونانی) بود، عبور می‌کرد. هرکول بجای اینکه از آن کوه عظیم عبور کند، با قدرت خارق‌العاده خود، راهش را از میان کوه باز کرد و با این کار، تنگه جبل طارق را به وجود آورد و اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه را به هم متصل نمود. یک سمت کوهِ شکافته شده، جبل طارق و سمت دیگر آن، کوه آچو یا جبل موسی است.
قانون‌گذاران بریتانیا، محدوده حق رأی کشورهای هم سود را گسترش دادند تا از این طریق شهروندان جبل طارق نیز بتوانند در انتخابات اتحادیه اروپا از سوی این کشور شرکت کنند. اسپانیا به این قانون اعتراض کرد. اما دیوان دادگستری اتحادیه اروپا با رد ادعای اسپانیا، نظام رأی‌گیری بریتانیا را برای برگزاری انتخابات اروپایی در جبل طارق مناسب دانست و آن را تأیید کرد.
اسپانیا مدعی مالکیت بر جبل طارق است در حالی که این منطقه یکی از سرزمین‌های آن سوی دریاهای بریتانیا محسوب میشود. در سال ۱۷۰۴ (۱۰۸۳) در خلال جنگ‌های جانشینی اسپانیا این شهر به دست نیروهای هلندی انگلیسی که برای کارل ششم، امپراتور مقدس روم می‌جنگیدند، تسخیر شد.
یک ماشین انفجاری که آماده راندن به سمت جبل طارق بوده و توسط مک‌کان، ساویج و فاریل ساخته شده بود، دو روز پس از مرگ آن‌ها توسط پلیس اسپانیا در فاصله ۳۶ مایل اسپانیا یافت شد که حاوی ۱۴۰ پوند (۶۴ کیلو گرام) سمتکس و یک وسیله منفجر کننده بود که زمان آن با زمان تغییر محافظین در جبل طارق تنظیم شده بود.
در ۱۹۸۸ میلادی، مک‌کان و ساویج همراه با یک عضو دیگر ارتش جمهوری‌خواه ایرلند به‌نام مایرید فاریل به سرزمین فرادریایی بریتانیا در جبل طارق فرستاده شدند تا بمبی را در منطقه شهری جاسازی نموده و یک گروه نوازنده نظامی بریتانیا که هر هفته هنگام تغییر محافظین جلوی اقامت‌گاه حاکم آن منطقه رژه می‌رفتند، را هدف قرار دهند.
