بشش

در متون طبی و دارویی کهن، واژه حنظل به گیاهی خاص اطلاق می‌شود که برگ آن نیز دارای اهمیت دارویی بوده است. همانطور که در منابعی چون فهرست مخزن الادویه و اختیارات بدیعی به آن اشاره شده است، برگ این گیاه در زبان عربی نیز با نامی مشابه یا مشتق از آن شناخته می‌شده است. این ارجاعات نشان‌دهنده قدمت و کاربرد این گیاه در طب سنتی و دانش داروسازی ادوار گذشته است و بر اهمیت شناسایی و شناخت خواص آن تأکید دارد.

گیاه حنظل، که احتمالاً به خانواده کدوییان (Cucurbitaceae) تعلق دارد، در مناطق مختلف یافت می‌شود و به دلیل خواص درمانی بالقوه خود مورد توجه داروسازان و پزشکان سنتی بوده است. برگ و به خصوص میوه این گیاه (که به نام خربزه تلخ یا Colocynth نیز شناخته می‌شود) دارای ترکیبات فعالی است که از دیرباز در داروشناسی مورد استفاده قرار گرفته است. این گیاه اغلب به دلیل تلخی شدید و خواص مسهل و ادرارآور خود شناخته شده است، اما تحقیقات در طول زمان به کشف سایر ویژگی‌های درمانی آن نیز پرداخته‌اند.

با توجه به ارجاعات موجود، برگ حنظل به عنوان بخشی از این گیاه دارویی، در تهیه برخی ترکیبات دارویی یا به عنوان نشانه‌ای برای شناسایی خود گیاه به کار می‌رفته است. درک جایگاه این برگ در متون قدیمی، نه تنها به شناخت بهتر گیاه حنظل کمک می‌کند، بلکه دریچه‌ای به سوی روش‌های درمانی و دانش داروشناسی گذشتگان می‌گشاید. این اطلاعات، پایه و اساس تحقیقات بعدی و کشف کاربردهای نوین یا تأیید خواص سنتی این گیاه ارزشمند را فراهم می‌آورد.

لغت نامه دهخدا

بشش. [ ] ( اِ ) بعربی برگ حنظل را نامند. ( فهرست مخزن الادویه ). ورق حنظل است. ( اختیارات بدیعی ).

فرهنگ فارسی

بعربی برگ حنظل را نامند.

جمله سازی با بشش

روی بهر طرف کنم قبله اهل دل توئی شاید اگر بشش جهة فرض نهم نماز را
آن اختر سپهر شرافت که تا بشش گردد بروز حشر عیان مهر حیدر است
من و رسالت صیتت بشش جهات جهان علی الدوام که این پنج و چار خواهد بود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال میلادی فال میلادی فال ماهجونگ فال ماهجونگ