صحیفه سجادیه، که به عنوان زبور اهل بیت نیز شناخته میشود، مجموعهای از دعاها و مناجاتهای امام زین العابدین (علیهالسلام) است. این کتاب شامل 54 دعاست که در موضوعات مختلفی مانند توحید، عبادت، اخلاق و دعا برای دیگران نوشته شده است.
صحیفه سجادیه به زبان عربی است و در قرن اول هجری تألیف شده است. این اثر به دلیل عمق معنوی و ادبی اش، در میان مسلمانان به ویژه شیعیان از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به عنوان منبعی برای دعا و نیایش مورد استفاده قرار میگیرد.
صحیفه سجادیه. [ ص َ ف َ / ف ِ ی ِ س َج ْ جا دی ی َ / ی ِ ] ( اِخ )نام کتابی است مشتمل بر ادعیه مأثوره از امام سجاد علی بن الحسین علیه السلام و بر آن شروحی نوشته اند.
کتابی است مشتمل بر ادعیه ماثوره از امام سجاد علی بن حسین ۴ و بر آن شرحهایی نوشته اند.
💡 علاوه بر کتابچهها و جزوات رسمالخط، از او کتابت سه نسخه قرآن، سه نسخه مفاتیحالجنان، مُنتهیالامال، معراجُ السّعاده، صحیفه سجادیه و ده جلد نهجالبلاغه به یادگار ماندهاست. وی علاوه بر خوشنویسی، طراحی سرفصل کتابها را نیز انجام میداد که صفحات اول کتابت قرآن، از آن نمونه است.
💡 صحیفه سجادیه نخستین بار توسط ویلیام چیتیک به زبان انگلیسی ترجمه شدهاست.
💡 صحیفه سجادیه کامله، مجموعهای از ۷۵ دعا و نیایش بودهاست که سجاد املا کرده و باقر و برادرش زید بن علی آن را در دو نسخه نوشتهاند. یحیی بن زید فرزند زید بن علی در ۱۲۴ق در دیدار با متوکل بن هارون بلخی، نسخه پدرش را در اختیار او گذاشت تا به پسرعموهایش محمد و ابراهیم، فرزندان عبدالله محض بدهد.
