«نوبت دادن» عملی است که در آن فرصت یا زمان انجام یک کار میان افراد تقسیم و به هر فرد زمانی اختصاص داده میشود. این مفهوم معمولاً برای مدیریت صفها، زمانبندی ملاقاتها، خدمات اداری، آموزشی یا پزشکی به کار میرود. هدف از نوبت دادن، رعایت عدالت و جلوگیری از آشفتگی و بینظمی در انجام امور مشترک است. وقتی نوبت به فردی داده میشود، او موظف است در زمان مشخص حضور داشته باشد یا اقدام لازم را انجام دهد.
علاوه بر معنای فوق، «نوبت دادن» میتواند به معنای کنارهجستن، مجال دادن و میدان دادن به دیگری نیز باشد؛ به عبارت دیگر، وقتی فرد نوبت میدهد، فرصتی به حریف یا دیگری واگذار میکند تا عمل یا تصمیم خود را انجام دهد. این کاربرد دوم در مباحث اخلاقی، اجتماعی و حتی ورزشی یا گفتوگوها دیده میشود و نشاندهنده رعایت انصاف، گذشت و انعطاف فرد است.
